ISTORIJA JOGE

Izraz joga je izveden iz sanskrtske reči “iju” što znači ujediniti ili “sjedininjenje individualnog ja sa vrhovnim ja”.

Postoji nekoliko stilova joge, ali glavna ideja svakog stila je kontrola uma i razmišljanja. Ovaj koncept joge zajedno sa raznovrsnim fizičkim vežbama i čuvenim asana sedećim položajem postao je popularan u zapadnoj civilizaciji unazad već deceniju.

Tokom vekova, joga je pretrpela mnoge modifikacije i ono što danas poznajemo kao jogu u velikoj meri se razlikuje od načina na koji se joga praktikovala nekada.

 

Pre vedsko razdoblje (pre 3000. godina pre nove ere)

Donedavno su zapadni istraživači verovali da joga datira oko 500. godine pre Hrista, u period nastanka budizma. Međutim, prikazi joga položaja pronađeni su nedavno u iskopinama sedišta drevne civilizacije doline Inda. To ukazuje da se joga praktikovala još pre 5000 godina, međutim za to ne postoje pisani dokazi.

 

Vedsko razdoblje (3000. godina pre nove ere do 800. godine pre nove ere)

Tokom vedskog perioda joga se vežbala ritualno radi koncentracije i prevazilaženja svakodnevnih problema. Rituali koji se praktikuju u ovom periodu prilično se razlikuju od današnjih. Rituali vedskog perioda su bliski definicije joge: “sjedininjenje individualnog ja sa vrhovnim ja”.

 

Pretklasični period (800. pre nove ere do 250 pre nove ere)

U ovom period joga je bila više način života nego vežbe disanja i pravilnog držanja.

 

Klasično razdoblje (184. pre nove ere do 148. pre nove ere)

Poznati indijski mudrac Patandžali je sastavio tekst Jogasutra koji je jedan od najvažnijih tekstova indijske tradicije i temelj klasične joge. Patandžalijev pogled na jogu je poznat i kao Raja joga. On je u dotadašnje poimanje joge dodao fizičke vežbe i vežbe disanja.

 

Potklasično razdoblje (800 do 1700 godina)

Tokom ovog perioda naslednici Patandžale dali su novi izgled jogi tako što su uveli nove vežbe za čišćenje tela i uma. Pročišćavanje uma i tela njegovim sledbenicima je omogućilo da dosegnu više nivoe praktikovanja joge.

 

Savremeno doba (od 1863. godine do danas)

Jogu je u ostatak sveta uveo Svami Vivekanada svojim govorom na Parlamentu svetskih religija u Čikagu 1893.godine. Svami je bio hinduistički monah koji je potekao iz bogate aristokratske porodice. Mnogi praktičari joge duboko su uticali na zapadni svet svojim duhovnim dostignućima i postepeno je joga bila prihvaćena u celom svetu kao duhovna praksa, a ne kao religija.